Halk arasında hadisi şerif diye meşhur olan lakin hadisi şerif olmayan bir söz vardır. Cenab-ı Hak "Benim yanıma her şey ile gelin affederim. Fakat kul hakkı ile gelmeyin, onu ben değil, kulum affeder " demiştir. Eğer hakkı yenen hak sahibi kişiyi bağışlamazsa Allah bu günahı affetmeyecektir. Bu söz muhtemelen, kul haklarının ahrette kalması durumunda hesaplaşmanın zor olacağını ve hakkı olanların bu haklarını orada alacaklarını ifade eden bazı hadis rivayetlerinden (Müslim, Birr, 59; ayrıca bk. Buhârî, Mežâlim, 10) hareketle, halk arasında bu şekilde söylenmiş ve hadis diye meşhur olmuştur.
Hadis diye kabul gören bu tür sözler insanlar arasında dünyevi işleri düzenleme adına faydası olduğunu kimse inkâr edemez. Bu ve buna benzeri sözler birde hadisi şerif diye lanse edilince, biraz Allah ahret inancına sahip kişiler, ahrette hesap vermenin zor olacağını düşünerek birbirlerinin haklarına riayet etmeye çalışırlar. Müslümanların bu zayıf tarafını bilen bazı kişilerde, Ahrette hesabın zor olmasını kullanılarak, insanlardan bu dünyada kendi alacaklarını tahsil etme adına hak konusu sürekli gündemde tutarlar. Aslında kul hakkını(Benim hakkımı) ödemesen Allah şöyle yapar böyle yapar derken, üstü kapalı olarak alacağımı almak için ahretti kim bekleyecek Dünyada almak benim işime daha gelir derler.
İlk önce şunu belirtmekte yarar var. İnsanların birbirleri arasındaki hak inkâr edilemez bir öneme sahip olmakla birlikte Allahın bizim üzerimizdeki hakkından daha önemli olduğunu iddia etmek, abesle iştigalden başka bir şey değildir. Yukarıdaki hadis diye kabul gören veya gösterilen bu söz, ilk bakışta toplumsal hayatı düzenleme adına güzel görünse de, biraz dikkatli bakınca, bir toplumun ahret inancının ifsat ederek hüsrana sebep olabilecek tehlikeyi de içinde barındırdığını görürüz
Bu ve buna benzer sözler ile, ilk önce Allahın hakkı kul hakkından üstün ve daha elzem olmasına rağmen, dünyalık çıkarlar uğruna ikinci plana atılıp önemsizleştirilmeye çalışılır. Böylelikle Kul hakkının Allah hakkından daha önemli olduğuna inandırılan bir Müslümanın, otomatikman Allah ile olan ilişkilerinde pasifize olmasına kapı açılarak, gereğinden fazla bir rehavete kapılması sağlanmış oluyor. Daha sonra bu söz ile kalbinde zerre kadar iman olan cennete girecek ve la ilahe illallah diyen herkes cennete girecek hadisleri birleştirilince, amelsiz lakin cennet garantili bir Müslümanlık inancı zihinlere yerleşiyor.
Bu sözle ilk olarak insan zihnine kul hakkının Allahın hakkından üstün ve önemli olduğu lanse edildikten sonra, İkinci olarak ise bir insanın kul hakkına riayet ettikten sonra şirkte koşsa, amel etmeyip din diyanet bilmese de Allah(cc) onu erinde sonunda affedeceği vurgusu ön plana çıkıyor. Çünkü hadis! olarak lanse edilen sözde Allah benim yanıma kul hakkı hariç her şey ile gelin affederim diyor. Ucu açık ve sonsuz bir kelime. Her şey
Kul hakkı hariç, şirk koşmak da dâhil olmak üzere, tüm günahları Allahın affedeceği mesajını veren bu tür sözleri, bir yandan kürsülerde veya sohbet ortamlarında bilerek veya bilmeyerek hadis veya ayet diye anlatıp bedava cennet vermeye devam ettiğimiz sürece, camilerimizin boş kalmasına, insanlarımız dinden diyanetten uzaklaşmasından daha doğal ne olabilir ki?