İnsan gerek fikirsel gerekse teknoloji olarak gelişimini Allah-u Teâlânın ona bahşettiği akla borçludur. Gel gör ki bazen insan kendisine hayat ve akıl veren yaratıcıya karşı nankörlükte yapabilmektedir. Yapılan bu nankörlük onu (cc) kabul edip emirlerine uymamak şeklinde olmakla birlikte bazen de onu(cc) kabul etmemek şeklinde de olmuştur. Modern dediğimiz bu çağda Allahı kabul etmeme düşüncesinin adına ateizm deniliyor. Ateistlik dedikleri fikir oluşumu, Sonradan kazanılan bir özellik olmasından dolayı düşünülmesi gereken ateistliğe giden süreç nerede ve nasıl başlar?
İnsan et ve kemikten oluşmasına rağmen, birçok özelliği toprakla özdeştir. Mesela insanın fikirsel olgunluğa erişmesi tıpkı toprağa atılan tohuma benzer. Ağacın meyve vermesi nasıl yıllarca sürerse insanında fikirsel olarak şekillenmesi de aynı şekilde yıllar sürer. Abdullah İbnu Amir radıyallahu anh anlatıyor: "Bir gün, Resûlullah aleyhissalatu vesselam, evimizde otururken, annem beni çağırdı ve: "Hele bir gel sana ne vereceğim!" dedi. Aleyhissalatu vesselam anneme: "Çocuğa ne vermek istemiştin?" diye sordu. "Ona bir hurma vermek istemiştim" deyince, Aleyhissalatu vesselam: "Dikkat et! Eğer ona bir şey vermeyecek olursan, üzerine bir yalan yazılacak!" buyurdular. "Ebu Davud, Edeb 88, (4991).
Eğitim işi her zaman zor bir uğraştır. Özellikle insanı eğitmek daha zor ve uzun süreç ister. Çocuklarımız her ne kadar okullarda eğitilirse de, temel eğitim hepimizin bildiği gibi evde başlar. Çocukların ilk rol modelleri ve eğitmenleri anne ve babalardır. Anne babalar çocuklarını eğitirken kaçınılmaz olarak yorulur ve çaresiz kaldığı durumlarda olur. Bu çaresizlik zaman zaman anne ve babaların Allah-u Teâlâya yardım! için müracaatına sebep olur. Yapılmaması gereken bir iş veya hareket vardır. Yapıldığında muhakkak çocuğa zarar verecektir. Ebeveyn tüm uğraşları sonucunda bir türlü çocuğu bu işten vazgeçiremez. Kızgınlık anında söylediği beddualarda işe yaramazsa, çaresizlik içinde Allah-u Teâlâ ile korkutma metodu devreye girer. Yavrum bunu veya şunu yaparsan Allah-u Teâlâ sana kızar, seni yakar olmadı taş yapar gibi formülle çocuğu o işten men etmeye çalışır. İşin içine Allah girince çocuk bilinmezliğin verdiği korku yüzünden geri atmak zorunda kalır.
Ebeveyn görünüşte ilk raundu kazanmıştır. Lakin çocuğun iç dünyasında fırtınalı ikinci raunt başlamıştır. Hata yapanı cezalandıran yunan mitolojisi türü bir Allah tarifi çocuğun zihnine yer ederken, Allah nasıl yakar veya nasıl taş yapar merakı sürekli zihnini kurcalamaya başlamıştır. Zamanla bu merak ağır basmaya başlayacak. Sonunda yasaklanan hareketi yapmaya karar verecektir. Her ne kadar korksa da Âdem babamızı cennetten çıkaran merak içgüdüsü, onu da kuşattığı için tüm riskleri göze alacaktır. Biz göremezsek de çocuğun içindeki fırtına artık tayfuna dönmüştür. Şimdi tayfun çocuk-ebeveyn-Allah üçgeninde esmektedir. Annem babam Allah var ve bu işi yaparsam bana şöyle şöyle olacak dedi; Lakin yapmama rağmen hiçbir şey olmadı. Demek ki annem ve babam bir yalancı. Çünkü dedikleri gibi Allah varsa beni yakması veya beni taş yapması lazımdı.
Anne ve babanın bu yanlış yaklaşımı sonucu artık çocukta (haşa) Allah yok veya varsa da hiçbir gücü yok fikri bilinçaltına yerleşmiştir. Anne babalar çocuğun içindeki bu ve buna benzer tayfunlardan ve ikilemlerden haberleri olmadığı zaman, buzulların oluşumu misali böyle düşünceler çocuğun bilinçaltında yer edip, ileride onun dine ve yaratıcıya karşı mesafeli durmasına sebep olacaktır.
Anne babanın ilk endişesi oğlum kızım mal mülk kariyer sahibi olsun olmamalıdır. Endişeleri yavrularımız nasıl iyi bir Müslüman ve iyi bir insan olur olmalıdır. Yavrularının iyi bir Müslüman ve insan olmasını isteyen anne ve babalar, Allah Resulünün uyardığı gibi yalanın her türlüsünden uzak durmalılar. Çocuklarımızı ateistlik tehlikesinden korumak için körpe zihinlere Allah-u Teâlâyı merhamet ve sevgi boyutuyla anlatmalılar. Onun için kızdığında evladına Allahtan lanet-bela isteyip, evladına cehennemi layık gören bir anne baba, İlk önce kendi zihnindeki Allah ve din inancını düzeltmelidir.