Söylemedikleri halde çıkarlarına uğruna bazı sözleri meşhur/ünlü/saygın kişiler söylemiş gibi aktarma/nakletme işi insanlık tarihi kadar eskidir. Bu davranışın ilk ata babası veya icat edeni iblistir. İblis adem babamızı ve Havva annemizi kandırmak için Allahın söylemediği bir sözü Allah adına söylemesi ile bu temeli atmıştır. Daha sonraki insanlık tarihi boyunca bu şekildeki yöntem insanlar tarafından sürekli kullanıla gelmiştir.
Kuran-ı kerim hariç olmak üzere Allahın gönderdiği tüm ilahi kitaplar bundan nasibini almakla birlikte peygamberlerde payına düşen hisseyi almıştır. Bir çok ilahi kitap insan eliyle yazıldığı halde bunu Allah yazdı/söyledi diye insanlığa üç beş kuruş karşılığında sunulduğu gibi, aynı sebeplerden dolayı Allahın son peygamberinin adı kullanılarak bu iblisi metot ile Hz Peygamber adına hadisler uydurulmuştur. Lakin alimlerimiz bu hadislerin çoğunu tespit etmelrine rağmen kıssacı kişiler ve hocalar tarafından anlatıla gelmeye devam etmiştir. Allah ve peygamberi adına kullanarak söz söyleyenler aynı şekilde, peygamberin saygın dostları ve takipçileri içinde yapmışlardır. Bu tür uydurma hikayelerin kontrolü hiçbir zaman mümkün olmamıştır. Her devirde bir çok tarikat veya cemaat liderlerini üstün göstermek adına menkıbeler uydurmuştur
Bazı cemaat veya tarikatlarda savundukları görüşleri delillendirmek adına geçmişteki bazı kişilerin adına menkıbe ve kıssalar uydurmuşlardır.Bu kişilerden biri side Hz peygamberin(sav) dostu ve kayın babası olan Hz Ebu Bekir (r.a) dır. Birçok kitaplarda ve kıssacı hocaların dilinde Hz Ebu Bekire ait olduğu söylenen bir söz ballandıra ballandıra anlatılır. Bazı kitaplarda yazdığı ve dillerde anlatıldığı şekli ile güya Hz Ebu Bekir efendimiz "Cehennemde vücudum büyüsün tâ ehli imana yer kalmasın" veya ''Ya Rabbi sen kâmil kudretsin! Yarın cehennemde benim vücudumu o kadar büyüt ki, başkalarına orada yer kalmasın.''buyurmuştur.
Bu sözün uyduruluş mantalitesini en iyi anlatan söz kaş yaparken göz çıkarmak atasözüdür. Bu sözü savunanlar güya Hz Ebu Bekirin merhametli biri olduğunu vurgulamaya çalışırken diğer yandan bu sözün birçok islam ilkesine aykırı olduğunu görmezler veya görmek istemezler. Bu mantiliteyi savunanların düşünmediği veya düşünmek istemediği birçok açmazları var. Başta bu söz hiçbir sahih kaynakta geçmemekle birlikte, kuran-ı kerimde gecen birçok ayete ve imtihan gerçeğine aykırıdır. Akabinde bu söz ile Hz Ebu Bekri merhamet noktasında Allah resulünün önüne geçirmiş oluyorlar. Çünkü Allah Teala kuranı kerimde enbiya suresi 107. Ayetinde (Ey Muhammed!) Seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik buyuruyor. Alemlere rahmet olarak gönderilen peygamber efendimiz böyle bir dua veya istek Allahın kanunlarına ters olduğu için bulunmazken, Ona(sav) en yakın arkadaşının söylediği nasıl düşünülebilir? Diğer yönden ise bu söz başta maide suresi 10. Ayet olmak üzere kafirlerin cehenneme gireceğini bildiren diğer ayetlere de terstir.
Çünkü ;Allah-u Teala birçok ayette cehennemi inkar edenlerle dolduracağım demesine rağmen, Hz Ebu Bekr gibi cennetle müjdelenen bir şahsiyetin bir yandan Allahın kanunlarına muhalif olan ve aynı zamandada tabi olduğu peygamberin rahmetinin önüne geçecek bir sözü söylediğine bir müslüman nasıl inanabilirki?Hadi bu ve buna benzer sözlere avamın inanması kalbinin temizliğine veya bilgisizliğine verelim. Lakin insanları irşat etmekle yükümlü kelli felli hoca!ların bu ve buna benzer sözleri ballandıra ballandıra anlatmalarını nasıl izah edeceğiz?
