Allah-u Teâlâ yarattığı canlılar için iki mekân var etmiştir. Bu mekânlardan birisi Dünya diğeri ise kısa adı ahiret olan bir mekân. Bu mekânlara insanın yaratılış amacından baktığımız zaman birinin varlığı olmadan diğerinin varlığının da anlamsız olduğunu görürüz. Aclûnî, Keşfu’l-Hafa adlı kitapta peygamberimize atfedilen bir hadisi şerifte bu gerçeğe atıf yapıldığını görürüz. Hadisi şerifte “Dünya ahiretin tarlasıdır” buyrulmaktadır. Bu hadisi şerifte Dünya ve İnsanın yaratılış gayesi, kişilerin özgürce ekip biçeceği bir tarla meteforu üzerinden anlatılmaktadır.
Hadisi şerifte Dünya gerçeğinin kısa ve öz olarak anlatılacağına şahit olmaktayız. Hasat olmasa tarla ekmenin bir anlamı olmayacağı bilinen bir gerçektir. Bundan dolayı karşılığı olmayacaksa dünyada yaşamanın da bir anlamı yoktur. Bunun için dünya olmadan ahretin bir anlamı olmadığı gibi, ahiret olmadan dünyanın hiçbir anlamı olmaz. Bu hadiste, İnsanın bu dünyadaki yaptığı işler, ekildiğinde muhakkak karşılığı olan bir tarlaya benzetilmiştir. Lakin bu tarlayı diğer tarlalardan ayıran özellik ise ürününün ahirette alınacak olmasıdır.
Bu mekânlarla insanların ilişkilerine baktığımız zaman, Dünya hayatı ile ahiret hayatı arasında birçok zıt özellikler vardır. Bunlardan birkaçını şöyle sıralayabiliriz. En başta dünyada ölüm ve yok oluş vardır. Ahirette ise ölüm ve yok oluş yoktur. Dünyada melekleri ve şeytanı görme şansımız yoktur. Lakin ahirette şeytan ve melekleri insanlar görebilecektir. Günah işlememize aracı olan tüm organlarımız Dünyada bizlerle konuşmazken ahirette günah işleyenlerin lehinde ve aleyhine şahitlik yapacaktır.
İnsanın dünya hayatına ait önemli bir zıt özellik ise dünyada yapması muhtemel olan karşılığını daha sonra alacağı amelleri ve tövbe etme özelliği, ahirette olmayacaktır. Dünya ile ahreti ayıran en büyük özelliklerden biride bu olsa gerek. Ahirette geri dönüş ve pişmanlık için yapılan tüm özürler kabul edilmeyecektir. Çünkü Özür ve pişmanlığın Dünyada geçerli olan bir erdem olduğunu Allah-u Teâlâ bildiriyor. Özür ve pişmanlık bu dünyada değerlidir. Ahirette hiçbir geçerliliğinin olmayacağı gerçeği Rum suresi 57.ayetinde ‘’O gün, zalimlerin özrü kendilerine bir yarar sağlamayacaktır; kendilerini temize çıkarmaları da istenmez. Artık o gün zulmedenlere mazeretleri fayda vermeyecektir. Onların dertlerinin çaresine de bakılmayacaktır’’ şeklinde buyrulmaktadır.
Yukarıdaki ayette Dünyada iken Allah-u Teâlâ’nın gönderdiği dine yani dünya hayatını yaşayış şekline ve peygambere tabii olmayan ve yalanlayan bazı insanların ahrete yakinen şahit olduktan sonra, durumlarını düzeltmek için gösterecekleri çabalar dile getiriliyor. Aynı zamanda bu çabalara Allah-u Teâlâ’nın sergileyeceği tutumda bildiriliyor. Bazı insanlar gerçeği gördükten sonra, dünyadaki hatalarını düzeltmek için seçtikleri en basit yol olan özür şıkkını deneyecekler. Böylelikle yapamadıkları değil yapmadıkları tutum ve davranışların sorumluluğundan kurtulmak için yol arayacaklar. Lakin Allah-u Teâlâ ayette bildirdiği gibi bu özrün ahirette geçerli olmayacağını söyleyecek.
Ayetin devamında Özürlerinin kabul olmadığını gören bu insanlar dünyada iken ahiret tarlasını ekmemeği haklı göstermek adına bir ton mazerette bulunacağı bildiriliyor. Lakin özür gibi hiçbir mazeret o gün kabul edilmeyecektir. Allah-u Teâlâ onlara kendilerini aklama şansını da vermeyecektir. Çünkü dünyada kendilerine yeterince bu şans verilmiştir. Bu insanlar en son olarak Allah-u Teâlâ’dan Dünyaya geri dönüp hatalarını düzeltmek için bir şans daha isteyecekler. Bu isteğe ise Allah-u Teâlâ ‘’Onların dertlerinin çaresine de bakılmayacaktır’’ diyerek cevap verecektir. Ahiretin tarlası olan Dünyayı ciddiye almayanları bekleyen akıbeti, Allah-u Teâlâ Mümin suresi 52. Ayette şöyle tarif ediyor. O gün zalimlere mazeretlerinin hiçbir faydası olmaz. Lânet onlaradır, kalınacak yerin en kötüsü de onlar içindir.