Siyaset, toplumu yönlendiren, kararları belirleyen ve geleceği şekillendiren bir güç alanıdır. Ancak bu güç, kimi zaman siyasilere büyük kazançlar sağlarken, vatandaşın kayıplarını artırabilir.
Peki, siyaset siyasilere ne kazandırıyor? Ve bu süreçte vatandaşlar ne kaybediyor?
Siyaset, pek çok siyasetçi için kariyer basamaklarını tırmanmanın, itibar kazanmanın ve güç sahibi olmanın bir yoludur. Seçim kazanmak, önemli bir pozisyona gelmek ve karar verme süreçlerine katılmak, siyasetçiye büyük bir tatmin ve toplumsal bir statü sağlar. Bununla birlikte, siyasetçilerin elde edebileceği maddi kazançlar da azımsanamaz. Kamu kaynaklarına erişim, imtiyazlı anlaşmalar ve siyasi nüfuz sayesinde bazı siyasiler, kişisel servetlerini artırabilirler.
Bu kazançlar, siyaseti cazip hale getirirken, aynı zamanda büyük bir sorumluluğu da beraberinde getirir. Çünkü siyaset, sadece bireysel kazançlar için yapılan bir iş değil, toplumsal hizmet için bir araç olmalıdır. Ne yazık ki, bu dengenin bozulduğu durumlarda siyasetin vatandaşa verdiği zararlar da ortaya çıkar.
Siyasetçiler kendi çıkarlarını ön planda tuttuklarında, vatandaşlar bu durumdan en çok zarar gören kesim olur. Adil olmayan kararlar, şeffaflıktan uzak uygulamalar ve çıkar gruplarının etkisi altında kalmış politikalar, topluma güvensizlik ve adaletsizlik olarak yansır. Vatandaşlar, siyasetçilerin kendi çıkarları uğruna toplumsal çıkarları göz ardı ettiğini gördükçe, sisteme olan inançlarını kaybederler.
Bir diğer kayıp ise, toplumda umutsuzluk ve çaresizlik duygularının artmasıdır. Siyasetçiler, söz verdikleri değişiklikleri gerçekleştirmediklerinde ya da toplumu kucaklayacak politikalar yerine ayrıştırıcı ve kutuplaştırıcı söylemler geliştirdiklerinde, vatandaşlar geleceğe dair umutlarını yitirebilirler. Bu durum, toplumda derin yaralar açar ve sosyal bağların zayıflamasına neden olur.
Oysa ki siyaset, doğru şekilde yapıldığında hem siyasilere hem de vatandaşa kazanç sağlayabilir. İdeal bir demokrasi, siyasilerin toplumsal çıkarları gözeterek çalıştığı, vatandaşın da bu çabaların meyvesini aldığı bir sistem olmalıdır. Siyasetçiler, gücü toplum için kullanmalı, şeffaf olmalı ve sorumluluklarının bilincinde hareket etmelidir.
Vatandaşların siyasete katılımı ve denetim mekanizmalarının güçlendirilmesi, siyasetçilerin hesap verebilirliğini artırır. Toplumun her kesiminin siyasetle ilgilenmesi, siyasilere hem rehberlik eder hem de onların çalışmalarını denetler. Bu denge, siyasetin sadece bir çıkar oyununa dönüşmesini engeller ve gerçek anlamda toplumsal fayda üretmesini sağlar.
Siyaset, aslında toplumun bir yansımasıdır. Eğer toplum olarak siyaseti sadece bir kazanç kapısı olarak görürsek, siyasetçiler de bunu bir kariyer yolu olarak benimser. Ancak siyaseti toplumsal hizmetin bir aracı olarak görüp, bu doğrultuda taleplerde bulunursak, siyasetçiler de bu beklentileri karşılamak zorunda kalır.
Siyaset, siyasilere çok şey kazandırabilir; ancak bu kazançların toplumsal fayda ile dengelenmesi gerekir. Aksi takdirde, siyasetin topluma maliyeti, hem maddi hem de manevi olarak çok yüksek olabilir. Bu nedenle, siyasetçiler kadar vatandaşlar da bu denklemin içinde yer almalı, siyasetin toplum için bir kazan-kazan ilişkisi yaratmasını sağlamalıdır.