İki büyük depremle sarsılan, yakınlarını, evlerini, iş yerlerini kaybeden depremzedeler, devletin, hayırseverlerin destekleriyle yeniden hayata tutunmaya çalışıyor. Deprem bölgesinden Antalya'ya gelen yaklaşık 55 bin depremzede, otellerde, misafirhanelerd
Kahramanmaraş merkezli 11 ilde binlerce binanın yıkımına neden olan, 6 Şubat'taki 2 büyük depremin ardından Antalya'daki otellere 80 bine yakın depremzede geldi. Depremzedeler, Antalya Valiliği, AFAD, TÜROFED ve AKTOB gibi sivil toplum örgütlerinin yanı sıra otellerin kendi organizasyonlarıyla da misafir ediliyor. Birçok depremzede, yıkılan evlerinden ayakkabısız, üzerlerindeki kıyafetlerle kimliklerini bile alamadan çıktıklarını anlattı.
Takma dişlerimizi alıp çıktık
Malatya’dan gelen Murat Alıcı 78 yaşında “7’inci kattaydık. Kendimizi aşağı zor attık. Hanımın çantası var. Biraz da birikimimiz vardı onu aldı. Bir de takma dişlerimiz vardı onları aldı. Birinci depremde çıktık. İkinci depremde evimiz yıkıldı. İki gün arabada kaldık. Hava bayağı soğuktu, ayaklarımız dondu. Sağ olsunlar, bir çağrı yapıldı buraya geldik. İnanın bize burada çok güzel bakıyorlar, ne dersek yapıyorlar. Allah razı olsun kim yardımcı oluyorsa. Allah birine bin versin. Evimizde yiyemediklerimizi burada görüyoruz. Biz kendi çocuğumuzun kahrını çekemiyoruz. Bu insanlar çekiyorlar” diye yorumladı.
GÜR:“CEPTE PARAMIZ VAR AMA İŞE YARAMIYOR”
Depremzede Leyla Gür, depremde evini işyerlerini kaybetmiş ancak ailesinden bir kayıp olmadığı için “Çok şükür ailem yanımda” diyerek gülümsemeyi yüzünden hiç eksik etmiyor. Gür, depremden hemen sonraki süreci anlatıyor; “Depremden kaçtıktan sonra bir ateş yaktık, bekledik. Ancak 3 gün boyunca maşallah Malatya’nın karı hiç durmadı. Meğerse Malatyam kefenini giymiş” 3 gün boyunca karın üstündeydik. Ayaklarımız buz gibi, önümüzde ateş yanıyor ama arkamız buz gibi. Arabalarımızı açtık ısınalım diyerek, yakıt bitti. Alalım dedik alacak yer yok. Cepte para var ama hiçbir işe yaramıyor. Paranın bile geçmediği bir zaman oldu” diyerek depremden sonra yaşadığı süreci anlattı.
“ANTALYA’DA YAŞAM PAHALI”
Depremde evini, işlettikleri lokantalarını kaybettiklerini anlatan afetzede Leyla Gür, “İş yerimiz gitti, evim gitti. Babamla annem yanımda çok şükür sağlar. Yakınlarımıza bir şey olmadı ama evlerimiz zarar gördü. 5 aileyiz, darmadağan olduk. Eşimin sigortası yok. İşi yok. Burada bir hayat kuralım diyearaştırma yaptık evlere 10 bin 12 bin lira diyorlar. Mümkün değil buralarda yaşayamam. Orda evimiz kira değildi. Kayınpederim bize ev almıştı. Ben kirada hiç oturmadım babam evini verdi. Nasıl kirada oturacağımı bilmiyorum. Geriye dönmek istesekte iki çocuğum var. Depremden dolayı psikolojileribozuldu. Bilmiyorum ne yapacağız. Nasıl bir yol çizeceğiz. Buranın şartları mümkün değil. Çalışsak çocukları ne yapacağız” dedi.
AİLELERİ GİBİ DAVRANIYORLAR
Otelde çocuklarıyla ailesiyle sohbet ederek, günlük ihtiyaçlarını karşılayarak vakit geçirdiklerini ifade eden Gür, otelin ve çalışanlarının kendilerine ‘aile gibi’ davrandıklarını belirterek “Burası bize aile gibidavranıyor. 10 gündür buradayız” diye konuştu.
MÜHÜBE TAŞKIN